For English scroll down!
De ontsluiering van een Mysticus:
Een astrologe in verbinding met haar eigenste transits, het is me wat.
Het zijn tijden van collectieve omwentelingen. Iedereen voelt wel dat er een nieuwe wereld vormend is en dat wij er met onze aardse tenen al in staan.
Als iemand die met haar neus op de astrologische weerspiegeling zit, moet ik zeggen dat het heftig is en gelijktijdig erg boeiend hoe dit zich allemaal ontplooit. Dit wanneer je het werkelijk kan aanschouwen en beleven.
Nu wanneer zulke transits* ook mij direct persoonlijk raken dan is dat dubbele ‘fun’ voor mijn astrologische waarnemer.
*(Zo wordt dat genoemd in de astrologie: huidige planeet energie die in interactie gaat met onze Aardse collectieve en onze persoonlijke energie)
Voor mijn persoontje zelve, diegene die heel dit gebeuren als ziel en aards wezen dient te voelen, doorlopen en integreren is dat een proces.
De éne transit is al wat pittiger dan de andere.
Met deze Mars-Neptunus conjunctie in Vissen had ik toch heel wat vragen, hoe zou zich dit werkelijk ontplooien of beter gezegd ontsluieren.
Deze valt gelijktijdig met mijn geboorte Mars terugkeer.
Dat wil eigenlijk niet meer zeggen dat het punt waar deze 2 planeten mekaar tegenkomen ik mijn eigenste geboorte Mars-kracht staan heb.
Nu 2 jaarlijks hebben we allen een Mars-ver’jaar’dag.
Wat voor mij uniek is, is dat deze ver-Mars-dag voor mij er eentje is waar de planeet Neptunus de hoofdrol in speelt. Neptunus doet zo een 165 jaar over een ronde door de zodiak, dus inderdaad ‘once in a life time’. Hij gaat zo traag dat dit eveneens een langere transit inhoudt over mijn geboorte Mars terwijl transit Mars binnen dit en een weekje al de oorden van zijn eigenste Ram teken zal betreden.
Wat mij opvalt in de ervaring met deze transit is de versluiering van ‘mijn bestaan’.
Correctie: Zo voelt het alvast!
Het is alsof men een sluier over je heen gooit waaronder zich een zielsgericht spektakel aan het afspelen is.
Het heeft me wel enkele weken gevraagd om dit werkelijk bewust te kunnen voelen. De eerste tekenen van verandering voel je richting isolatie.
De éne na de andere live afspraak valt weg, online kan alles blijkbaar nog zijn gangetje gaan.
In de overgang van de éne job naar de andere vallen er evenzeer gaten in effectieve daadkracht.
Heel wat administratie en organisatie van achter de schermen.
Wat het gevoel van versluiering echt wel naar voor brengt.
Evenzeer grenzen die in verbinding vervagen en een soort van naïviteit dat je eveneens overvalt.
Ook hier is het enkel het gevoel dat ik daar bij krijg en evenzeer de reacties van buitenaf alsof men een fragiel wezen ziet dat gecontroleerd dient te worden of dient beschermd te worden van zichzelf en de buitenwereld.
Dit allemaal in een onbewust handelen van mezelf en mijn buitenwereld, zie ik dat eveneens gebeuren als de waarnemende ziel vanonder de sluier.
Een werkelijk vreemd gevoel. Alsof er een grote mystieke macht de lakens aan het uitdelen is, sta ik er een beetje machteloos op te kijken.
Terwijl er zich van binnen een ander verhaal afspeelt.
Moest ik dit andere verhaal niet bewust ervaren, had ik de handdoek in de ring gegooid.
Want in ‘DAT’ verhaal is het waar ik moed haal om door te gaan terwijl mijn omgeving in scherven uit elkaar valt.
Hier onder die sluier speelt er een proces af van her-innering en dan bedoel ik een fysieke integratie van iets heel erg ouds.
Dat waar ik zo bang van was om te laten ver-inneren, heeft zich traag en onzichtbaar in mijn realiteit gemanifesteerd.
Plotse oude contacten waarvan ik me afvroeg waarom die dinosaurussen uit de gracht gehaald werden, blijken gewoonweg een closing te zijn.
Een deur die zie zich karmisch sluit samen met de werkelijke herinnering achter de connecties.
Dan wordt het een puzzel die voor mij vanonder die sluier duidelijk wordt, maar inderdaad nog net iets te fragiel is om zich in haar echtheid te laten zien.
Deze transit is al twee jaar in voorbereiding zo blijkt NU.
Ik moet zeggen wanneer men mij vraagt hoe ziet er een Neptunus transit uit en ik antwoord vanuit vorige ervaringen dan zeg ik, je zal het pas weten als de transit voorbij is en de laatste puzzelstukjes aan het vallen zijn.
Wanneer ik deze zelfde vraag krijg NU, start ik hoogstwaarschijnlijk met hetzelfde antwoord en zal ik er ongetwijfeld aan toevoegen dat het jou het diepste vertrouwen vraagt wat je ooit hebt moeten tonen in je eigenste ziel en in de kracht van het universele geheel.
Go with the flow is hier wel degelijk een understatement!
En doet voor mij zelfs afbreuk aan het hele proces die de Neptuniaanse Mystieke Golf met zich meebrengt.
Het is alsof het hele universum in je wezen stroomt en daar je ‘originele ik’ aan het her-instaleren is.
Wat voor mij de illusie onmiddellijk doorbreekt dat wij allemaal één zijn als in één soort grootste energie.
Het gaat zich eerder in mijn beleving nuanceren in: we zijn allen een spiegeling van één grote energie en in onze Aardse vorm elks unieke creators!
Logisch denken valt als een gebroken spiegel uit elkaar en maakt plaats voor allereerst een waarnemend denken om dan over te gaan in een synchroon denken.
Wat ik kan ervaren als af en toe magische en ongelofelijk.
Bizarre gebeurtenissen die helemaal los staan van elkaar om enkele dagen later te zien dat ze wel degelijk in verbinding staan.
Wat er nog versluierd zit zal zich met mondjesmaat laten zien aan diegene die het willen zien.
Ook dat is een benauwend gevoel want het zal loslaten worden voor diegene die de keuze maken het niet te willen zien.
Neptunus neemt me mee uit de naïviteit naar de gruwelijke realiteit om je dan te laten realiseren dat ook die realiteitsbesef een illusie is en dat er zich een vernieuwde realiteit aandient die verscholen zit achter doorzichtige sluiers.
Een onwerkelijk proces van desillusie, waar je meer en meer verbonden bent met de realiteit zoals ze is en contradictorisch je enorm gegrond voelt.
De werkelijkheid van je één/heel voelen is erg Aards en geborgen machtig!
Wat een enorme integriteit zal vragen naar de toekomst, een nota aan mezelf dat ik hierdoor niet in illusionaire magische waan geraak.
Dat zou tot het einde kunnen leiden van mijn Aards reëel bestaan, en laat ik dat liefst nog wel enkele decennia uitstellen!
Want mijn Ziel heeft hier iets te doen en zij zegt dat het NU zal zijn.
Mijn integere ik-je wandelt mee in volle verbazing.
C-
The unveiling of a Mystic:
An astrologer in connection with her own transits, a journey on itself.
These are times of collective upheavals. Everyone feels that a new world is emerging, that we are already touching it.
As someone who has her nose on the astrological reflection of this earthly energy, I have to say it is intense and at times very fascinating.
Now when such transits* also affect me directly personally, it is double 'fun' for my astrological observer.
*(This is what is called in astrology: current planetary energy that interacts with our Earthly collective and our personal energy)
For my little ‘me’ person, the person who has to feel, go through and integrate this whole thing as a soul and earthly being, this is quiet a process.
One transit a bit tougher than the other.
For this Mars-Neptune conjunction in Pisces I had a lot of questions, how would this really unfold or rather unveil.
This falls simultaneously with my own Mars return.
That means that the point where these 2 planets meet I have my own Mars birth energy.
We all have once in 2 years a Mars ‘birth' day.
What is unique for me is that this Mars ‘birth’ day is one where the planet Neptune plays the leading role. Neptune takes about 165 years to make a cycle through the zodiac, so indeed 'once in a life time'. Neptune is going so slowly that this also means a longer transit over my natal Mars while transit Mars will enter the places of its own Aries sign within a week or so.
What strikes me in the experience with this transit is the veiling of 'my existence'.
Correction: That's how it feels!
It is as if a veil is thrown over you under which a soul-oriented spectacle is taking place.
It has taken me a few weeks to be able to really feel this consciously.
The first signs of change are towards isolation.
One after the other live appointment is cancelled, online everything can apparently still go its own way.
In the transition from one job to another, there are also gaps in effective physical action.
A lot of administration and organizing from behind the scenes.
Which really brings out the feeling of isolation and veiling.
Also boundaries that blur in connection and a kind of naivety that also overtakes you.
Again, it is only the feeling that I get and also the reactions from the outside as if one sees a fragile being that needs to be controlled or protected from itself and the outside world.
All this in an unconscious action of myself and my outer world, I also see that happening as the perceiving soul from under the veil.
A truly strange feeling. As if a great mystical power is calling the shots, I am looking at it a little helplessly.
While there is a different story going on inside.
If I hadn't consciously experienced this other story, I would have thrown in the towel.
Because in 'THAT' story it is where I find my courage to continue while my environment falls apart in shards.
Here under the veil there is a process of re-membering and I mean a physical integration of something very ancient. That which I was afraid of letting myself remember.
Has manifested slowly and invisibly in my reality.
Sudden old contacts that made me wonder why those dinosaurs are being taken out of the canal, turn out to be simply a closing.
A door that closes itself karmic together with the actual memory behind the connections.
It’s a puzzle that slowly becomes clear to me from under that veil, but it is indeed a little too fragile to show itself in its authenticity yet.
This transit has been in preparation for two years, as it turns out NOW.
I have to say when I am asked what does a Neptune transit look like and I answer from previous experiences then I would say: you will only know when the transit is over and the last pieces of the puzzle are falling.
When I get this same question NOW, I will most likely start with the same answer and I will undoubtedly add that it asks you the deepest confidence you have ever had to show in your own Soul and the power of the Universe.
Go with the flow is definitely an understatement!
And for me even detracts from the whole process that the Neptunian Mystical Wave entails.
It is as if the whole universe flows into your being and your 'original self' is being reinstated .
Which for me immediately breaks the illusion that we are all one as in one kind of Great Energy.
Rather, it is going to nuance itself in we are all a reflection of one Great Energy and in our Earthly form every Soul is a unique creator!
This is my experienced feeling in this process.
Logical thinking falls apart like a broken mirror and makes way for first an perceiving thinking and then transitions into a synchronous thinking.
What I can experience as occasionally magical and unbelievable.
Events that are completely separate from each other only to see a few days later that they are indeed connected.
What is still hidden will show itself sparsely to those who want to see it.
That is also an oppressive feeling because it will asking me to let go those who make the choice not wanting to see it.
Neptune takes me out of naivety into the horrific reality and then makes you realize that this reality is also an illusion, that a renewed reality is emerging hidden behind a clear veil.
An unreal process of disillusionment, where you are more and more connected to reality as it is and contradictorily you feel enormously grounded.
The reality of feeling one/whole is very Earthly and securely powerful!
An enormous integrity will be asked for the future, a note to myself that I do not get into illusionary magical insanity because of this.
That could lead to the end of my Earthly Existence, and let me preferably postpone that for a few more decades!
For my Soul has something to do and she says it will be HERE & NOW.
My humble ‘self’ will be walking along in complete amazement.
C-
Reactie plaatsen
Reacties
WoW 🥰🥰🥰
Gassho Cindy 💮💮💮