For English scroll down!
Insluiting van het ‘zelf’, de aardse wedergeboorte van een kosmisch kind.
De universele levensstroom van het ‘zelf’ leren insluiten en kanaliseren.
En met ‘zelf’ verwijs ik dan naar het gehele plaatje aan energie die zich vormt door een oorspronkelijke ziel, zijn herinnering, zijn beleving in tijd en ruimte en zijn intentie.
Dat leren insluiten en kanaliseren heeft in mijn beleving de betekenis het compact en werkbaar maken er vlot mee kunnen creëren.
Om het nog meer ‘ingewikkeld’ te maken.
Kort door de bocht: het leren van ‘mens’ zijn.
Als ziel krijgen we bij onze aankomst op aarde een voertuig aangeboden een aardejas.
Voor een ziel in volle vrijheid die in enthousiasme zich komt verrijken lijkt me dit de eerste koude douche.
Want die aardejas voelt voor vele zielen aan als een voorhistorische dwangbuis.
Ik kan mezelf bij deze ‘velen’ catalogeren.
Het heeft me zowat 40 jaar gekost om uit te vogelen dat die aardejas misschien nog niet zo voorhistorisch is en dat er wel belachelijk veel mogelijkheden zijn op zo een compact oppervlak.
(Ikzelf mag nog niet zo klagen van het oppervlak, er zijn er wel wat die met heel wat minder moeten stellen).
Al meer dan 40 jaar lang heb ik me op deze mooie planeet bewogen als een kluns met een grootte ‘L’ op haar hoog technologische ufo.
Ik ervaar gelukkig dat die ‘L’ steeds kleiner wordt.
(Wat op zich misschien ook wel met de leeftijd te maken heeft.)
Steeds meer kan ik de knopjes linken met desbetreffende opties.
Het mentaal, emotionele leerproces is in mijn geval eerst gekomen, het dashboard en het besturingsmechanisme.
Een hele tijd heb ik dit los ervaren van alle externe opties en daar wrong het wat.
Ik benadruk hier echt wel het ervaren.
Het was een soort van duaal ervaren.
Op twee en soms meer manieren het leven op aarde ervaren en ze niet kunnen samenvoegen tot een vloeiend geheel. Alsof mijn ufo te klein was om heel mijn wezen in te herbergen.
Mentaal had ik wel sneller door dat micro en macro spiegels zijn.
In de praktijk bleef en blijf ik daar nog dikwijls met klunzen.
Lastig, want in onze aardse tijdlijn is er aan mentaal spirituele, emotionele, en lichamelijke ondersteuning geen gebrek.
Ik bleef echter op mijn honger zitten aan ondersteuning om heel die hoela aan mekaar te kunnen plakken en er PRAKTISCH ZELF mee aan de slag te kunnen gaan.
Lichamelijk pijnen en ongemakken hebben mij jaren aan een stuk gepusht naar andere manieren van eten, bewegen, denken tot ik stil aan doorhad dat dat ook maar een basis was en dat het zoektochtje nog niet gedaan is.
Onder het moto ‘pijn’ is slecht ben ik van de éne naar de andere therapeut gezwalpt en steeds meer had ik de indruk dat ik echt wel een rariteit moest zijn.
Neem het van mij aan, die instelling helpt niet echt in het streven naar een pijnloos leven.
Integendeel!
Zelf therapeutische opleidingen gaan doen, het gaf me net dat inzicht dat ik miste.
Op de ontdekking stuiten dat pijn enkel een symptoom van emotie is. Een energie dat in beweging is en dat de ruimte niet krijgt om ten volle te stromen.
Dit dankzij allerlei overlevingsmechanisme die we in onze jeugd onbewust aangeleerd gekregen hebben.
Zo zie ik NU dus pijn als een uitingsmiddel van stromende energie die lichamelijk geen uitweg vindt.
Maar evenzeer zie ik voor mezelf actie, fantasie en vooral creativiteit als een uitlaatklep voor deze stroom.
Waar ik andere kinderen ze dikwijls zag uiten in hetgeen wij emotie noemen: huilen, kwaad worden, …. Wat voor mij zeker evenwaardig is.
Praktisch lukt dat nog steeds niet in mijn geval. Een woede uitbarsting met een 3xper jaar ritme of één a twee tranen per keer.
Het gevoel dat men ogen nat worden is genoeg om de energie een plaats naar buiten te geven.
Dus pijn en creativiteit waren zowat MIJN favoriete uitlaatkleppen.
Al kan je het favoriete misschien vervangen door wenselijk. Het bracht me als kind gewoon de meeste voordelen.
Waarvan pijn niet echt zo aangenaam was voor mezelf. Maar biologisch gezien kan ik het plaatsen.
Het was (is) een roep van mijn ziel om zijn volle potentie te mogen neerzetten en hier de ruimte voor af te dwingen.
Met andere woorden het creëren van trauma om stilaan deze te overkomen en weer te groeien in het mens zijn. Astrologisch noemen we dat onze ‘Cheiron’ doen.
Waar een wil is, is een weg!
Ik vind het bijna beangstigend om te zien in wat we als ‘mens’ werkelijk kunnen als onze ziel de touwtjes helemaal in handen heeft.
Het echt kunnen lijkt me een (of meer) levenslange ervaring.
Op zielsvlak omgaan met de tools van je lichaam, daar gaat het momenteel in mijn leven over.
De oneindigheid van de psyché is mijn favoriet topic, maar wat je meebrengt als talent is dan wel een mooi nestdeken daar kom je uiteindelijk niet voor.
Voor mij gaat het om die oneindige psyché te laten versmelten in een in mijn ogen ‘tijdelijk’ en ‘beperkt’ lichaam.
Laat nu dat net DE contradictie zijn in mijn denken, mijn ervaring begint stilaan te bewijzen dat mijn lichaam dan op bepaalde stukken wel beperkt is maar echt ni zo beperkt en tijdelijk dan dat ik het me bedacht.
En met zo een “Mindfuck” hebben ze mijn curiositeit te pakken.
Wil het niet zijn, dat mijn ziel me op dit stukje wou hebben.
Zo ben ik op zoek gegaan naar een therapeut die me hierin kon ondersteunen en samen met mijn wezen op verkenning durfde gaan naar de ‘tools’ van mijn aardejas.
Die mocht ik eindelijk vinden in het verre rustige Limburg.
Start je met zulk energetisch lichaamswerk, moet het gewoon klikken.
En bij mijn persoontje klikt het pas als iemand mij de ruimte en tijd kan geven die ik nodig heb om te gaan experimenteren met mijn ‘zelf’.
Neem het van mij aan dat die ruimte echt bijna een heelal omvat. Dus het is niet iedereen gegeven zoveel finesse, openheid en geduld aan de dag te leggen om dat heelal toe te laten.
“ik diende mijn aandacht zowaar op Mars te plaatsen om jou je ruimte te geven”.
Wanneer die woorden klinken, dan weet je als astrologe en boreling met Mars in het teken Vissen dat je goed zit 😉.
Sindsdien is er een (de) aardse wereld voor mij aan het opengaan waar ik nooit van had gedacht dat ook dat bij de ‘realiteit’ hoorde.
En nog straffer, dat ik eindelijk tot de conclusie begin te komen dat, dit rare aardejasje nu net de sleutel is tot echte universele creatie.
Ondertussen begin ik een eigen persoonlijk communicatie systeem met mijn lijf te ontwikkelen.
And i like it!
Ik verbaas me echt wel over het geheugen dat ons lichaam bevat, een collectief en persoonlijk geheugen om U tegen te zeggen.
En zowaar kan ik nu echt ondervinden dat de mysteries van leven echt wel in elke cel van ons lichaam ingebouwd zitten.
Meer nog dat het bijna magisch wordt om elke cel te gaan onderzoeken om de microdelen van ons lijf de macrokosmos te vinden.
Dat is voor mij als kosmisch kind, kind worden van de aarde.
Met een hele grote dank u.
Met bij ieder bezoek even grote verwondering naar zijn talent als lichaamstherapeut en mens.
Dank u Stijn om mij en vele anderen te begeleiden in het besturen van ons aards voertuig.
Altijd met een onvoorwaardelijke warmte en openheid.
Het geeft het woord ‘thuiskomen’ bij jezelf een heel eigen dimensie. 😉.
C.
Een echte aanrader voor zij die de uitdaging en rollercoaster aan willen gaan:
Praktijk Stijn Bijnens
Bessenstraat 16 bus 1
3960 Zutendaal
0032 487 86 70 11
info@stijnbijnens.be
Containment of the 'self', the earthly rebirth of a cosmic child.
Embed and channel the universal life stream of 'self'.
And with 'self' I refer to the whole picture of energy that forms through an original soul, his memory, his experience in time and space and his intention.
In my experience, learning to embed and channel this has the meaning of making it compact and workable.
To make it even more 'complicated'.
Short cut: learning to be 'human'.
As a soul, upon our arrival on earth, we are offered a vehicle with an earth coat. For a soul in complete freedom that comes to enrich itself in enthusiasm, this seems to me to be the first cold shower.
Because for many souls, that earth coat feels like a prehistoric straitjacket.
I can catalog myself with these "many."
It took me about 40 years to figure out this earth coat might not be this prehistoric and it has ridiculous possibilities on such a compact surface.
(I myself can't complain about the surface, there are some who have to be a lot less).
For more than 40 years, I have moved on this beautiful planet like a klutz with a label 'L' on its highly technological UFO.
Fortunately, I'm experiencing that "L" getting smaller and smaller.
(Which in itself may also have to do with age.)
More and more I can link the body dots with relevant options.
In my case, the mental, emotional learning process came first, the dashboard and the control mechanism.
For a long time I experienced this separately from all the external options and there it went wrong.
I really emphasize the experience here. It was kind of a dual experience.
Experience life on Earth in two and sometimes more ways and cannot merge them into a fluid whole.
Like my ufo was too small to accommodate all my being.
Mentally, I realized a lot quicker that micro and macro are mirrors.
In daily life, I often stayed there with clumps.
Difficult, because in our earthly timeline there is no shortage of mental spiritual, emotional, and physical support.
However, I was left hungry for support to be able to stick all that hula together and practically get started with it myself. Physical pains and discomforts have pushed me for years on other ways of eating, moving, thinking until I quietly realized that that was even a basis and that the search has not yet been done.
Under the range 'pain' is bad I wandered from one therapist to another and more and more I had the impression that I really had to be a rarity. Take it from me, that attitude doesn't really help in the pursuit of a painless life.
Contrary! Going to do therapeutic training myself, it just gave me that insight that I missed.
The discovery suggests that pain is just a symptom of emotion.
An energy that is in motion and that does not get the space to flow fully.
This thanks to all kinds of survival mechanism that we were unwittingly taught in our youth.
So, I now see pain as an expression of flowing energy that physically finds no way out. But as much as I see action, imagination and above all creativity as an outlet for this flow.
Where I often saw other children express them in what we call emotion: crying, getting angry, .... Which is certainly equal to me. Practically, I still can't do that in my case.
A tantrum with a 3 times per year rhythm or one or two tears at a time.
The feeling that one's eyes get wet is enough to give the energy a place to the outside.
So pain and creativity were just about MY favorite exhaust valves.
Although you may be able to replace the favorite with desirable ones. It just brought me the most benefits as a kid.
Of which pain wasn't really that pleasant for myself. But biologically, I can post it.
It was (is) a call of my soul to be able to put down its full potential and force the space for this.
In other words, creating trauma to gradually come across and grow back into humanity. Astrologically, we call that doing our "Cheiron."
Where there's a will there's a way!
I find it almost frightening to see what we can really do as a 'human being' when our souls are in control. Being able to do it really seems like a (or more) lifelong experience.
Dealing with the tools of your body on a soul level, that's what my life is all about right now. The infinity of the psyche is my favorite topic, but what you bring as a talent is a beautiful nest blanket that you ultimately do not come for.
For me, it's about merging that infinite psyche into what I think is 'temporary' and 'limited' body. Let that be the contradiction in my thinking, my experience is gradually beginning to prove that my body is limited on certain pieces but really not as limited and temporary than I thought it was. And with that Mindfuck, they got my curiosity.
My soul surely wanted me here!?
For example, I went looking for a therapist who could support me in this and together with my being dared to explore the 'tools' of my earth coat.
I was finally allowed to find him in the far and quiet Limburg. If you start with such energetic body work, you need a click with the therapist.
And with my personality it only clicks when someone can give me the space and time I need to experiment with my 'self'.
Take it from me that that space really almost encompasses a universe. So not everyone has been given so much finesse, openness and patience to allow that universe.
"I actually had to put my attention on Mars to give you your space."
When those words sound, then as an astrologer and born with Mars in the sign Pisces you know that you are in the right place.
Since that moment, an (the) earthly world has opened up for me that I never thought was part of the 'reality'.
And even more, that I'm finally starting to come to the conclusion that this weird earth coat is just the key to true universal creation.
In the meantime, I am starting to develop my own personal communication system with my body. And I like it!
I am truly amazed at the memory that our bodies contain, a collective and personal memory that blows my mind.
And I can now experience that the mysteries of life are really built into every cell of our body. What's more, it becomes almost magical to examine each cell to find the microparts of our bodies the macrocosm.
For me, that's as a cosmic child, becoming a child of earth.
With a very big thank you.
And wonder for his talent as a body therapist and human being.
Thank you Stijn for guiding me and many others in driving our earthly vehicle.
Always with unconditional warmth and openness. You give the word 'coming home' to your ‘self’ a very personal dimension.
C.
Highly recommended for those who want to take on the challenge and the rollercoaster:
Praktijk Stijn Bijnens
Bessenstraat 16 bus 1
3960 Zutendaal
Belgium.
0032 487 86 70 11
info@stijnbijnens.be
Reactie plaatsen
Reacties