Deze ochtend werd ik verrast door één van de mooie synchrone boodschappen die Jupiter voor ons vanaf 8 november 2018 in petto heeft. Het paradepaardje van Boogschutter zou je het kunnen noemen.
Boogschutter half man, half paard & Jupiter de planeet van meer, van groeien, van optimisme en van hogere wijsheid.
Enige extra informatie is misschien wel nodig om dit verhaal duidelijk te maken.
Voor diegene onder jullie die me persoonlijk kennen is het misschien niet nodig om dit te vertellen, zij weten dat ik mijn hart verloren heb aan paarden en dat ik één van die juweeltjes de mijne mag noemen.
Orlando is zijn naam, het is een schat van pakweg 700kg met een hart van goud en een neus voor avontuur en lekkers.
Knuffelen en gepoetst worden horen bij zijn favoriete geneugten en we komen elkaar daar heel erg in tegemoet.
De laatste tijd heb ik hem heel wat minder aandacht kunnen geven en voel ik me daar niet alleen schuldig over, ik voel me er ook verdrietig om.
Vanmorgen was er dan toch dat langverwachte moment samen. Een inhaalmoment van poetsen en knuffelen en gewoon samenzijn.
Paardenliefhebbers weten dat paarden zelf ook graag friemelen: aan je haar, aan je handen of aan je rug..., waar het hun uitkomt.
Ik borstelde Orlando zijn bles en hij zat constant te friemelen aan de rits van mijn jas.
Hup rits naar beneden..., ik deed men rits terug dicht,... hup weer rits naar beneden. Ik vroeg hem, wat wil je me vertellen?
Toen begon hij aan mijn sjaal te friemelen.
Ik begreep er niks van.
Dus ik bedacht me zelf men rits los te maken en vroeg hem: 'Moet mijn jas uit?'.
Hij keek de andere kant uit alsof hij wou zeggen: 'Je begrijpt me echt niet hè!?'
Oké dan rits terug dicht... Hij bekijkt me en neemt mijn jas vast op hoogte van mijn hart en trekt aan de stof.
'Oh, wil je zeggen dat er iets met men hart is?'
Synchroon hoor ik op de Radio: "Sign your name across my heart" (Terence trent Darby).
Ik smolt en voelde pure liefde binnen stromen.
Er ontstond een kleine conversatie tussen ons:
'Wil je dat ik mijn hart meer laat zien?' (geen reactie)
'Wil je dat ik je meer bezoek?' (geen reactie)
'Wil je dat ik meer mijn hart volg?' Hij keek op en duwde zijn neus zachtjes tegen de mijne. (en half mijn gezicht)
Op dat ogenblik hoorde ik op de Radio een conversatie van een 'astrologe'.
Ik kon niet anders meer als hem stevig omhelzen en hem bedanken voor zijn geduld met mij!
Hij bracht me de boodschap dat hij wel zou wachten tot ik me voldoende zou ingewerkt hebben in mijn bijberoep en dat er een moment komt wanneer men aandacht terug meer op hem zou gericht zijn.
Ik heb hem al zolang beloofd dat we samen een huisje zouden vinden waar hij heel dicht bij mij kan zijn en waar we samen kunnen werken met kinderen en volwassenen die met de hartkracht van paarden willen geheeld worden.
Die belofte niet kunnen waarmaken, maakt mij verdrietig.
Zijn wijsheid gaat veel verder, de wijsheid van zijn hart dat zegt: ik hou zoveel van je dat het tijd en ruimte overschrijdt!
Wat magisch mooi werd onderstreept door een volgende song van Peter Gabriel- Solsbury Hill.
Waaruit de volgende woorden net wat luider klonken: "My heart is going boom boom boom. He says: Hey grab your things i'm going to take you home!"
(Solsbury Hill, toevallig één van mijn favoriete plekjes op aarde.)
Dit zijn geschenken die Jupiter meebrengt vanuit zijn thuisbasis Boogschutter!
Levenswijsheid leren door ervaringen, avontuur en een vleugje magie!
En door paardenkracht, wat mij betreft de beste ervaringscoaches 'on the planet'!
C-indy & Orlando.
Reactie plaatsen
Reacties